Papuga Félicité – Instalacja malarska Poli Dwurnik

Papuga Félicité

Instalacja malarska POLI DWURNIK

Monumentalny obraz Papuga Félicité to wyobrażenie papugi z opowiadania Gustava Flauberta Prostota serca wydanego w 1877 roku jako pierwsza część Trzech opowieści. Pracowita i skromna służąca o imieniu Félicité – niedoceniana i niekochana – dostaje w prezencie zieloną papugę Loulou, która staje się jej jedynym przyjacielem. Gdy ptak umiera, Félicité nie może pogodzić się z jego utratą i płaci za wypchanie Loulou. Zmumifikowana, nieruchoma papuga patrzy teraz szklanym okiem na coraz starszą i coraz bardziej schorowaną kobietę, która w swojej biednej izdebce na poddaszu codziennie żarliwie się modli. Któregoś dnia Félicité zaczyna kierować pacierz do wypchanego ptaka. Wkrótce Félicité umiera. W chwili śmierci widzi nad sobą gigantyczną papugę, unoszącą się w powietrzu. Obraz ukazuje tę wizję, moment przejścia. Ogromna papuga otwiera wrota do zaświatów. Mała zielona Loulou, która znajduje się w centrum mikrokosmosu samotnego człowieka, staje się Wielką Kosmiczną Papugą – przybyszką z innego wymiaru; niepojętym bóstwem i przedziwnym obcym.

W różnych kulturach i wierzeniach papuga jest uważana za łącznika z przeszłością (duszę lub posłannika zmarłego), albo z przyszłością (asystenta wróżbity). W ikonografii chrześcijańskiej towarzyszy Adamowi i Ewie w raju. W biograficznym eseju Papuga Flauberta, pióra Juliana Barnesa, ptak uosabia samego autora Pani Bovary – mistrza słów, którego jednak nie sposób prawdziwie poznać czy opisać. Bohater książki, fikcyjny biograf Flauberta próbuje dociec, która z dwóch wypchanych papug przechowywanych w muzeach jest pierwowzorem Loulou. Zielona papuga – ta z niesamowitej wizji Félicité oraz ta uwięziona na muzealnej półce – to tajemnica.

We foyer Pałacu Schoena – Muzeum w Sosnowcu na chwilę ujrzymy ją tak, jak Félicité – unoszącą się ponad naszymi głowami. Gdy wejdziemy na piętro Muzeum i wychylimy się przez jedno z okien, zobaczymy ją z bliska, ale nie w całości. Pozostanie nieprzenikniona.

POLA DWURNIK

Artystka wizualna urodzona w 1979 roku w Warszawie. Główne obszary jej działalności artystycznej to malarstwo olejne, różne formy rysunku, litografia i self-publishing. Autorka ośmiu książek artystycznych. Najbardziej znaną jest Dziewczyna na płótnie / Girl on Canvas, w której m.in. Olga Tokarczuk, Maria Poprzęcka czy Piotr Lachmann interpretują malarstwo Dwurnik. W latach 2004–2005 stypendystka i rezydentka Laurenz-Haus Stiftung w Bazylei. Współpracuje z magazynem artystycznym „Postmedium” oraz Krupa Gallery we Wrocławiu i Daniel Benjamin Gallery w Londynie. Obrazy i rysunki Poli Dwurnik były pokazywane na licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju oraz zagranicą. Prace artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie, Muzeum Współczesnego Wrocław, POLIN w Warszawie oraz w kolekcjach prywatnych na całym świecie.

Projekt powstał z inicjatywy Instytucji Kultury Ars Cameralis oraz Pałacu Schoena – Muzeum w Sosnowcu.