Archiwum

W sobotę 12 grudnia rozdawaliśmy w muzeum najnowszą publikację Instytutu Zagłębia Dąbrowskiego, która dzięki pomocy Fundacji PZU oraz zaprzyjaźnionych instytucji mogła się ukazać i być bezpłatnie rozdawana. Dla wszystkich, którzy nie mogli być z nami i jej odebrać – mamy bardzo dobre wiadomości. Udostępniamy wam ją w wersji cyfrowej. Pliki do pobrania znajdziecie po lewej w zakładce O MUZEUM/MEDIA
https://bit.ly/34gPJHL

MUZEUM NIECZYNNE DO ODWOŁANIA W ZWIĄZKU Z COVID / 3 grudnia 2020 mieliśmy otworzyć dla Państwa wystawę 'Wzornictwo Huty Szkła „Zawiercie” po 1945 roku’, jednak w związku z sytuacją epidemiczną muzeum pozostaje zamknięte do odwołania.

—

Pierwsza tak obszerna wystawa monograficzna huty szkła „Zawiercie” istniejącej od 1884 r., a obecnie w stanie upadłości likwidacyjnej. Prezentacja obejmie dorobek szklarni od lat 20. XX w., poprzez okres powojenny, aż po jej ostatnie wzory autorstwa Józefa Podlaska, Marii Słaboń, Zofii Szmyd-Ścisłowicz, Zofii Piaskiewicz i Bogdana Kupczyka, a wszystko to ze zbiorów własnych. Szeroka gama form i dekorów obiektów użytkowych, dekoracyjnych, okolicznościowych i artystyczno-rzeźbiarskich daje obraz wysokiego poziomu tej znanej na całym świecie zagłębiowskiej wytwórni.

Dzięki dotacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w wysokości 55.000 zł., w 2020 r. zakupiono ponad 900 obiektów z zasobów byłej wzorcowni huty, co znacznie wzbogaciło muzealny stan posiadania odnośnie jej designu.

Patronaty honorowe:

Wiceprezes Rady Ministrów Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu prof. Piotr Gliński

Prezydent Sosnowca Arkadiusz Chęciński

Prezydent Zawiercia Łukasz Konarski

Patronaty medialne:

Dziennik Zachodni / Nasze miasto

Kurier miejski

Szkło i Ceramika

Spotkania z Zabytkami

TVP 3 Katowice

Partnerzy:

EC Będzin

Fakop

Vitkovice Milmet

Informujemy, że Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu od dnia 29.10.2020 do odwołania będzie zamknięty dla zwiedzających w związku z sytuacją epidemiczną. Nieczynna będzie także mała galeria Trójkąt w Kole oraz kawiarnia. Mamy nadzieję, że wkrótce ponownie otworzymy się dla was – tymczasem przygotowujemy kolejną wystawę, na której zaprezentujemy zbiory i nowe nabytki z naszej kolekcji szkła.

W dniu 15 października br., w Urzędzie Miasta Sosnowca odbyło się uroczyste podsumowanie wspólnego projektu Pałacu Schoena Muzeum w Sosnowcu oraz Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej, który dotyczył rewitalizacji Parku Schoena w Sosnowcu.

Muzeum wypełnia w ten sposób swoją misję oraz działa w myśl rezolucji Zgromadzenia Ogólnego Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM z 9 lipca 2016 roku Odpowiedzialność muzeów wobec krajobrazu, według której muzea, mają za zadanie nie tylko dbać o ochronę otaczającego ich dziedzictwa kulturowego, ale także inicjować i moderować dyskusje z nim związane.

Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu w roku bieżącym podjęło współpracę z Wydziałem Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, której celem było przygotowanie przez studentów, pod kierunkiem wykładowców akademickich, pracy naukowo-badawczej pn. Studium architektoniczno-urbanistyczne Parku przy Pałacu Schoena w Sosnowcu. Efektem tychże działań było blisko czterdzieści propozycji projektowych renowacji i zagospodarowania zielonego obszaru pomiędzy Pałacem a brzegami Przemszy. Do finałowej oceny zostało przedstawionych dwadzieścia propozycji projektowych, spośród których wybranych zostało siedem, w naszej ocenie najlepszych.

Należy podkreślić, iż większość z przygotowanych propozycji rewitalizacji uwzględnia przyszłościowe, proekologiczne spojrzenie na badany obszar poprzez uwzględnienie takich elementów zagospodarowania jak m.in. łąki kwietne, ogrody deszczowe, hotele dla owadów, wrzosowiska, społeczne ogrody.

Prace obecnie są prezentowane na wystawie w Urzędzie Miasta, a początkiem roku przyszłego pokażemy je w Galerii Trójkąt w Kole, w siedzibie Muzeum.

Gratulujemy serdecznie autorom najlepszych projektów:

Kajetan Rakoczy (prow. dr inż. arch. Agata Twardoch) – I miejsce

Agnieszka Stawinoga (prow. dr hab. inż. arch. Krzysztof Rostański, prof. Pol. Śl) – II miejsce

Martyna Kotulek (prow. dr inż. arch. Karolina Szaton) – III miejsce

Martyna Skruch (prow. dr inż. arch. Agata Twardoch) – III miejsce

Wyróżnienia:

Baran Patrycja (prow. dr inż. arch. Agata Twardoch)

Anna Ławecka (prow. dr hab. inż. arch. Katarzyna Mazur – Belzyt, prof. Pol. Śl.)

Łukasz Zach (prow. dr hab. inż. arch. Krzysztof Rostański, prof. Pol. Śl.).

Patronat honorowy nad wydarzeniem objęli:

Jego Magnificencja Rektor Politechniki Śląskiej prof. dr hab. inż. Arkadiusz Mężyk

Pan Prezydent Miasta Sosnowca Arkadiusz Chęciński.

13 października o 17.00 kolejne spotkanie w naszej muzealnej kawiarni – tym razem o kolekcji działu archeologii opowie kustosz Katarzyna Sobota-Liwoch. Zapraszamy, a gorąca i aromatyczna kawa w naszej kawiarni Trójkąt w Kole dla uczestników spotkania z rabatem 50%

Od dzisiaj naszą wystawę „Sosnowieckie ofiary zbrodni katyńskiej” można oglądać przed kościołem św. Joachima w Zagórzu. Wystawą przygotowaną przez Instytut Zagłębia Dąbrowskiego Pałacu Schoena Muzeum w Sosnowcu chcemy przypomnieć chociaż część pomordowanych spośród ponad 200 osób urodzonych w Sosnowcu lub prowadzących w naszym mieście działalność zawodową i społeczną, którzy spoczywają w Katyniu, Piatichatkach pod Charkowem i Miednoje. Chcemy przy tym uzmysłowić jak ważne i bezcenne dla funkcjonowania państwa osoby straciło nasze miasto w wyniku sowieckiej zbrodni.

Tytuł wystawy: STRUKTURY/ZMIANY. Jakub Krzemiński

———————

Jakub Krzemiński Rocznik 1988. Artysta-samouk. Od 2010 roku prowadzi sklep i pracownię plastyczną w Świętochłowicach, a od pięciu lat również zajęcia z rysunku i malarstwa. Jego prace oraz proces ich powstawania można oglądać w przestrzeniach otwartej pracowni w mieście.

———————

O wystawie:

Jeszcze kilka lat temu tematem moich prac był człowiek a najważniejszym celem jego jak najwierniejsze sportretowanie. Wiązało się to z ciągłymi poprawkami i zmianami. Podjęcie decyzji o odłożeniu pędzla było zawsze niezwykle trudne. Każda twarz, nieważne stara czy młoda, męska czy damska, była trochę moją twarzą. Każdy portret był trochę autoportretem. Kolejne podejścia do płótna to inny nastrój, inne samopoczucie. Jak można to pominąć? Nie można. Świadomość zachodzącej zmiany zaczęła się konkretyzować w coraz częstszym poszukiwaniu form, które w sposób zsyntezowany będą mogły oddać jej stan. Stan ciągłej zmiany. W moich obrazach chcę dotrzeć do momentu, w którym nieruchoma struktura będzie sprawiała wrażenie żywej, ulegającej stałej metamorfozie. Znalezienie idealnej materii do pracy wiąże się z licznymi eksperymentami. Dzięki temu sam proces tworzenia stał się dla mnie doskonałym uzupełnieniem tematu pracy, jakim jest zmiana. Każdy z obrazów jest dziełem nieskończonym. Z czasem może ulec kolejnym ingerencjom. Jednocześnie każdy stał się uniwersalnym portretem. Wierzę, że w tych abstrakcyjnych śladach można odnaleźć kawałek siebie. Czasem będą to emocje, czasem zdarzenia z życia, ale też miejsca i rzeczy.

Jakub Krzemiński